- warowny
- прил.• укрепленный* * *уст. укреплённый* * *уст.укреплённый
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
warowny
Смотреть что такое "warowny" в других словарях:
warowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniający warunki do skutecznej obrony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warowny gród, obóz, zamek. Warowne mury. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
warowny — «o dawnych twierdzach, zamkach, murach itp.: zabezpieczony przed wrogiem (np. murami, fosą), mający ubezpieczenie obronne; obronny» Warowna baszta, twierdza, forteca. Warowny obóz … Słownik języka polskiego
Fortified Area of Silesia — The Fortified Area of Silesia ( pl. Obszar Warowny Śląsk) was a set of Polish fortifications, constructed along the interbellum border of Poland and Germany in the area of then divided Upper Silesia. It spreads from the village of Przeczyce in… … Wikipedia
kasztel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. hist. «gród, zamek warowny, mała twierdza» 2. mors. «nadbudówka, nieraz kilkupokładowa na dziobie i rufie dawnych żaglowców» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
sicz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y hist. «warowny obóz Kozaków zaporoskich (XVI XVIII w.); Kozacy zaporoscy» … Słownik języka polskiego
tabor — m IV, D. u, Ms. tabororze; lm M. y 1. «pojazdy jezdne i trakcyjne do przewozu osób lub towarów; w wojsku: zespół środków transportowych wiozących zaopatrzenie dla wojska (np. żywność, amunicję)» Tabor autobusowy, drogowy, kolejowy, tramwajowy. 2 … Słownik języka polskiego
warownia — ż I, DCMs. warowniani; lm D. warowniani «dawna budowla o charakterze obronnym; gród warowny, twierdza, forteca» Średniowieczna warownia. Miasto przekształciło się w prawdziwą warownię … Słownik języka polskiego
warowność — ż V, DCMs. warownośćści, blm rzecz. od warowny Warowność miasta, zamku … Słownik języka polskiego
zamek — m III, D. zamekmka a. zamekmku, N. zamekmkiem; lm M. zamekmki 1. «urządzenie do zamykania, zabezpieczania przed otwieraniem czegoś (np. drzwi, szuflady, walizki itp.) przez wysunięcie zasuwki lub zapadki albo przez unieruchomienie zapadki za… … Słownik języka polskiego
varaunas — ×varaũnas, à (l. warowny) adj. (4) NdŽ 1. BS151, M, NdŽ, KŽ, Sk, Pp, Rt sandarus: Varaunì dangtuvai kubilo – pelė neįlįs JI292. Nevaraunì langai J. Duris užsidarai, kaip durys varaũnos buvo, šilčiau buvo Plt. Tvartas varaũnas Kl. varaunaĩ… … Dictionary of the Lithuanian Language
voraunas — ×voraũnas, à (l. warowny) adj. (4) Krsn atsargus, gležnas, opus; plg. varaunas: Jy labai voraunà, nesusitepa batų Mrc. Voraũnas žmogus Lp … Dictionary of the Lithuanian Language
